VIJF JAAR

Vijf jaar na de geboorte van onze gezonde dochter, is het de tijd. Ik luister de cd die opstond tijdens de bevalling. De bevalling die ik toch echt zelf wilde doen, maar eindigde in een keizersnede. De muziek waarop ik een weeën storm wegpuf, met technieken die ik die ochtend geoefend had. Er waren er zoveel, ik koos op het laatste moment wat bij mij paste. Vastbesloten om deze klus te klaren.

Deze wel zelf te kunnen doen. Het liep anders. De hulp was nodig toen ons meisje niet vanzelf kwam.

Ik had al behoorlijke verlieservaringen achter de kiezen. En bang, zo bang voor het verlies van controle. Het verlies van haar.

Ik schrijf, en schrijf en schrijf. En maak daarna Go with the flow werk in gegoten acrylverf.

De dag erop wordt ze vijf. En ben ik een stukje lichter…

💜

EVERY WOMAN

Vijf jaar. Vijf jaar voor ik bepaalde nummers weer kon luisteren.

Zonder te huilen, te zappen, of weg te willen uit het nu. Ze waren zo pijnlijk. Ik had zoveel zelfverwijt.

Wat nou “naturally”… ik die alleen maar zieke kindjes kon dragen, steeds ouder werd, en toen die gezonde baby eindelijk kwam, haar niet zelf ter wereld kon brengen of voeden.

“Wees blij dat…” “Alles is toch goedgekomen nu”…

Ik was ook blij. Het komt ook goed, altijd.
Maar emoties hebben nu eenmaal ruimte nodig.

Dwars door zelfverwijt heen naar de rauwe pijn, kwam verzachting.

En dan zing je op een dag ineens ongemerkt mee.
Het nummer gewoon het nummer.
Aangenaam, every woman.

💜

LIEVE

4 april 2013
Vandaag is jouw geboortedag,
of sterfdag;
Hoe moet je dat nu noemen…
Allebei.

Sinds ik de nare pil slikte,
voelt het al of ik afscheid van je nam.
Ik krijg een bloeding, mijn buik trekt wat.

Het is begonnen.

En ik kan niet huilen nu,
het doet te pijn van binnen.

Dag lieve kleine,
Dag kleine Lieve,
Tot straks.

4 APRIL 2021

Lieve Lieve

Vandaag is jouw dag.
Acht jaar geleden alweer.

Bijna nooit een “Hoe zou je nu”
“Wat nou als”;

Berusting. Voelen.
Genieten van elke bloem, elke wolk, elk lieveheersbeestje.

Je ziel is overal
Je ziel leerde mij.

Ik leerde je kennen door te leren voelen.

Doorleven, en doorleven,
Maar altijd met reserve.

Dat was niet jouw deel. Maar het mijne.

Door jou leerde ik ‘m voelen, die reserve.

Nu je verder weg bent,
en er een prachtige grote kleine zus
Is die een ander pad heeft dan jij…

Is het tijd.

Om te laten
Te laten gaan wat niet meer bij mij hoort.

Wat niet meer een doel dient.

Niets te bewijzen.
Niets te laten zien.

Niet voor mijn leed.
Dat was. Ik heb zoveel gehuild.
Je zo gemist. En huilen en
Missen is van alle tijden.

Maar deze tijd is het goed.

Dankjewel voor je lessen.
Ik leef!

 

IK MAG

Ik ben meer mezelf als ik minder hard ga
dan mijn hoofd vindt dat normaal is,
wat er moet, hoeft of hoort.

Ik wil niet Moeten, niet Hoeven,
en al helemaal niet Horen
Niet schijnbaar Willen omdat ik weer even kwijt was,
dat dat de wens van de ander is. Niet mijn hart.

Ik wil doen wat mij past, in plaats van mezelf persen
in formats en keurslijven, ook wel genaamd “Kijk mij eens leuk of snel of succesvol of met impact zijn, beste versie blabla.”

Geen druk omdat ik moet genieten. Alles eruit moet halen.

Maar Mogen. Zelf bepalen. Mijn hart voelen.
Mijn hart weet het.
Ik mag.

VAN MIJ

Vanzelfsprekendheid
Intimiteit
Privacy

Vlokkentest
Curettage
Controle

Echo
“Alles schoon van binnen”

Schoon… alsof ik hiervoor vies was.
Je was wel mijn allerkleinste meisje.

Spruitje – 6/12/2011

Het vervolg…

Sterk
Controle
Een jaar verder
Opnieuw
Verwachting
Vlokkentest

Telefoon
“Kunt u even gaan zitten?”
Opnieuw.

Twee keer
Twee kansen
Twee opties
Dezelfde medaille

Liefde voor je kind

Anders nu
Afscheid
Een naam
Een kaartje
Lieve, 14 weken 3 dagen

Vieren en rouwen
Openheid
Weekend Berlijn
Bloedingen

Controle
Curettage
Inwendige echo
“Sommigen mensen hebben een andere bestemming dan moeder worden”

No way
Meer onderzoek
Hormonen
Metingen
Baarmoederslijmvlies
Aantallen eicellen
Punctie of pick-up
1
2
3 met infuus
Pijn genoeg gehad
Er hoeft er maar 1
Rijk rekenen

Grenzen vervagen
Ver dichtbij
De trein rijdt

Op weg naar hoop
Realistische kansen
1
2
3e poging
Moe. Boos.

Hoop. Een test met 2.
2 streepjes.
Bloeding
Controle
Het is nog vroeg maar…

Meer controles
Het blijft goed gaan.
Angst
Bijgeloof
Boos
Spannend
Echo’s.
Zoveel als nodig
Meer hoop

Porren
Zekerheid zoeken
Alles opzoeken
Meer vertrouwen
Contact
Bescherming
Alleen mijn kindje in mij

Over tijd
Toucheren
Zelf willen
Hulp nodig
Vliezen
Ziekenhuis
Inleiding

Weeënstorm
Dit kan ik.
Dit doe ik.
Zelf
Zo lang als moet.

Te lang.
Keizersnede
Als een film
Niet nog een kindje kwijt
Razendsnel
Zorg voor allebei
Hyperalert
Placenta
Mijn lijf
Gehavend

“We doen het mooi mevrouw dan kunt u van de zomer uw bikini weer aan”

Like I fucking care
Dit moest ik toch doen.
Mijn kind.
Ik.
De eerste anderhalf uur
Zonder haar.
Nog steeds pijn.

Borstvoeding
“Het mag best een beetje pijn doen”

Dus pijn deed het
Dwars door morfine
De hele nacht
Nog meer gehavend

En steeds alert
“Ademt ze nog?”
Angst
Uitgeput

Verloskundige op bezoek
“Iedereen uit de kamer”
Brief op deur
Bescherming
De schat

Dag 3.
Naar huis
Met hulp
Kraamzorg
Liefde

Allemaal afblijven
Mijn kind

Allemaal afblijven
Mijn lijf
Van mij.

Het is genoeg geweest.

AAN MIJ

Ik voel een druk

Om alles mooi te maken

Kloppend

Kapot mag niet.

Donker niet.

Hoort niet

Alles hoort fris

Vrolijk

Opgeruimd

Heel

Waarom?

Het is aan mij.